Με πρόσφατη απόφασή της η ΔΕΔ έκρινε ότι, το φορολογικό στοιχείο για την διοργάνωση εκδήλωσης γαμήλιας δεξίωσης από επιχειρήσεις που δεν έχουν υποχρέωση έκδοσης εισιτηρίων, πρέπει να εκδίδεται με το πέρας της γαμήλιας δεξίωσης.
Ιστορικό
Στις 10-09-2017 και ώρα 13:30, διενεργήθηκε επιτόπιος έλεγχος ορθής εφαρμογής των διατάξεων του ν.
4308/2014 (Ε.Λ.Π.) στο υποκατάστημα επιχείρησης, η οποία χρησιμοποιεί διπλογραφικό λογιστικό σύστημα, από τους αρμόδιους υπαλλήλους της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Πάτρας Υποδιεύθυνσης Ιωαννίνων, οι οποίοι εισερχόμενοι στη σάλα δεξιώσεων – εσωτερικό χώρο του καταστήματος διαπίστωσαν από τη διάταξη των τραπεζοκαθισμάτων, την διακόσμηση του χώρου και τις εργασίες που πραγματοποιούσαν κατά την ώρα του ελέγχου εργαζόμενοι της επιχείρησης, πως είχε πραγματοποιηθεί δεξίωση. Ερωτηθείς ο υπεύθυνος της επιχείρησης από το συνεργείο ελέγχου για το εάν πραγματοποιήθηκε κάποια εκδήλωση, απάντησε καταφατικά αναφέροντας ότι το προηγούμενο βράδυ της 09/09/2017 πελάτης είχε αναθέσει στην προσφεύγουσα επιχείρηση την διενέργεια γαμήλιας δεξίωσης. Εν συνεχεία, ζητήθηκε και προσκομίστηκε στον έλεγχο αντίγραφο του ιδιωτικού συμφωνητικού που είχε κατατεθεί στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. Ε’ Πειραιά, το οποίο περιελάμβανε παροχή σίτισης τουλάχιστον διακοσίων είκοσι ατόμων (220) , με τη ρητή υποχρέωση παροχής εδεσμάτων και υπηρεσιών catering έναντι αμοιβής δώδεκα (12) ευρώ ανά άτομο πλέον Φ.Π.Α., ενώ παράλληλα ζητήθηκε όπως επιδειχθεί το παραστατικό αξίας για τις υπηρεσίες που παρασχέθηκαν και ολοκληρώθηκε η παροχή τους, την προηγούμενη μέρα της διενέργειας του ελέγχου. Ο υπεύθυνος της επιχείρησης δήλωσε πως δεν είχε εκδώσει το εν λόγο παραστατικό παρά το γεγονός ότι η γαμήλια εκδήλωση είχε προ ωρών ολοκληρωθεί, κανένας από τους πελάτες δεν παρευρίσκετο στο χώρο, παρά μόνο το προσωπικό του καταστήματος, το οποίο είχε αναλάβει τον καθαρισμό – τακτοποίηση του χώρου.
Σε βάρος της εταιρείας επιβλήθηκε πρόστιμο συνολικού ποσού ύψους 500,00 €, για το φορολογικό έτος 2017, λόγω παράβασης των διατάξεων του ν.4308/2014 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ν.4174/2013.
Η παράβαση αφορά τη μη έκδοση, μίας (1) Α.Λ.Π., ή άλλου φορολογικού στοιχείου αξίας, για την πραγματοποίηση γαμήλιας δεξίωσης, καθαρής αξίας 2.640,00 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. ποσού 633,60 ευρώ και συνολικής αξίας 3.273,60 ευρώ, κατόπιν ιδιωτικού συμφωνητικού μεταξύ της προσφεύγουσας και του πελάτη αυτής, κατά παράβαση των άρθρων 8, 12 και 13 του ν.4308/2014 περί Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων.
Η προσφεύγουσα εταιρεία, ζήτησε την ακύρωση του προστίμου, ισχυριζόμενη τα εξής:
“Η εταιρεία είχε καταθέσει στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. Ε’ Πειραιά το από 13/08/2017 ιδιωτικό συμφωνητικό παροχής υπηρεσιών (α/α /23-08-17) για τους πελάτες της με το οποίο ανέλαβε την γαμήλια δεξίωσή τους στο κτήμα την 09/09/17. Η έκδοση του φορολογικού στοιχείου στην περίπτωση γαμήλιων δεξιώσεων εκδίδεται μετά το πέρας της δεξίωσης χωρίς να ορίζεται επακριβώς ο χρόνος έκδοσής του από τις σχετικές εγκυκλίους ΠΟΛ.1087/25.6.2003 και ΠΟΛ.1097/16.8.2003, και επιδεικνύεται σε κάθε φορολογικό έλεγχο το ιδιωτικό συμφωνητικό που έχει καταθέσει στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. Επειδή, επέδειξε το συνταχθέν και κατατεθέν ιδιωτικό συμφωνητικό για την ανωτέρω δεξίωση (α/α /23-08-2017) στον φορολογικό έλεγχο και στη συνέχεια εξέδωσε την υπ’αριθμ /10-09-2017 Α.Λ.Σ. όταν είχαν υπολογισθεί επακριβώς τα άτομα – προσκεκλημένοι που έλαβαν μέρος στην δεξίωση το επιβαλλόμενο πρόστιμο πρέπει να ακυρωθεί.”
Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή της εταιρίας και επικύρωση το πρόστιμο με τα παρακάτω βασικά σκεπτικά :
Επειδή, στο άρθρο 11 παρ.1 του ιδίου ως άνω νόμου ορίζεται ότι:«1. Η υποχρέωση έκδοσης τιμολογίου γεννάται κατά το χρόνο που πραγματοποιείται η αποστολή παράδοση των αγαθών ή των υπηρεσιών.»
Επειδή, σύμφωνα με την περ. α’ και β’ της παρ.1 του άρθ.13 του ιδίου ως άνω νόμου:
«Το στοιχείο λιανικής πώλησης (απόδειξη ή τιμολόγιο) εκδίδεται:
α) Σε περίπτωση πώλησης αγαθών, κατά το χρόνο παράδοσης ή την έναρξη της αποστολής
β) Σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών, με την ολοκλήρωση της παροχής της υπηρεσίας.»
«Για παραβάσεις σχετικές με τον φόρο προστιθέμενης αξίας οι οποίες διαπιστώνονται κατόπιν ελέγχου, επιβάλλονται τα ακόλουθα πρόστιμα:
1. «Σε περίπτωση μη έκδοσης φορολογικού στοιχείου ή έκδοσης ή λήψης ανακριβούς στοιχείου για πράξη που επιβαρύνεται με ΦΠΑ, επιβάλλεται πρόστιμο πενήντα τοις εκατό (50%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα.
Το πρόστιμο αυτό δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των πεντακοσίων (500) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.
Σε περίπτωση διαπίστωσης, στο πλαίσιο μεταγενέστερου ελέγχου, εκ νέου διάπραξης της ίδιας παράβασης, εντός πενταετίας από την έκδοση της αρχικής πράξης, επιβάλλεται πρόστιμο εκατό τοις εκατό (100%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα, το οποίο δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των πεντακοσίων (500) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και των χιλίων (1.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος.
Στην περίπτωση κάθε επόμενης ίδιας παράβασης στο πλαίσιο μεταγενέστερου ελέγχου εντός πενταετίας από την έκδοση της αρχικής πράξης, επιβάλλεται πρόστιμο διακόσια τοις εκατό (200%) επί του φόρου που θα προέκυπτε από το μη εκδοθέν στοιχείο ή επί της διαφοράς, αντίστοιχα, το οποίο δεν μπορεί να είναι κατώτερο, αθροιστικά ανά φορολογικό έλεγχο, των χιλίων (1.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού
συστήματος και των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος είναι υπόχρεος τήρησης διπλογραφικού λογιστικού συστήματος».
Επειδή, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι λόγω του ότι είχε καταθέσει το ιδιωτικό συμφωνητικό στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. και βάσει των
ΠΟΛ.1087/25.6.2003 και
ΠΟΛ.1097/16.8.2003, η έκδοση του φορολογικού στοιχείου στην περίπτωση γαμήλιων δεξιώσεων εκδίδεται μετά το πέρας της δεξίωσης χωρίς να ορίζεται επακριβώς ο χρόνος έκδοσής της.
Ο ανωτέρω ισχυρισμός δεν ευσταθεί καθότι η κατάθεση του ιδιωτικού συμφωνητικού και οι ως άνω επικαλούμενες, από την προσφεύγουσα, ΠΟΛ αφορούν σε καταστήματα με υποχρέωση έκδοσης εισιτηρίων και δεν απαλλάσσουν την επιχείρηση από την υποχρέωση έκδοσης απόδειξης σε χρόνο που ορίζεται από άλλες διατάξεις, αλλά επιτρέπουν την έκδοση συνολικής απόδειξης έναντι των μεμονωμένων αποδείξεων, σε περιπτώσεις δεξιώσεων ή άλλων εκδηλώσεων που διοργανώνονται από συλλόγους, σωματεία κλπ. Ως εκ τούτου, ο χρόνος έκδοσης απόδειξης για τη συγκεκριμένη περίπτωση ορίζεται ρητά από τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 13 του ν.4308/2014. Επομένως, το φορολογικό στοιχείο έπρεπε να εκδοθεί με το πέρας της γαμήλιας δεξίωσης. Ωστόσο, έως την ώρα του ελέγχου δεν είχε εκδοθεί κανένα παραστατικό αξίας, η δε υπ’αριθμ. …/10-09-2017 Απόδειξη Λιανικών Συναλλαγών που επικαλείται η προσφεύγουσα εκδόθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο του ελέγχου και δεν δύναται να ληφθεί υπόψη.
