Με την υπ. αριθ. 15607/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) ανεστάλη η εκτέλεση διαταγής πληρωμής τράπεζας κατά εταιρίας εμπορίας ιατρικών ειδών (εντολέας μας), συνολικού ποσού 2.951.496€, καθόσον έκρινε καταχρηστική την καταγγελία της μεταξύ τους δανειακής σύμβασης, τη στιγμή που δεν υπήρχε υπέρβαση του πιστωτικού ορίου, δεν είχε εκδοθεί καμία άλλη διαταγή πληρωμής σε βάρος της πιστούχου εταιρίας και η απαίτηση της τράπεζας που κυμαίνονταν περίπου στα 2/5 του πιστωτικού ορίου ήταν πλήρως εξασφαλισμένη με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Η ανωτέρω απόφαση έκρινε ότι η ενάσκηση των δικαιωμάτων της τράπεζας έναντι των πιστούχων – πελατών της θα πρέπει να διέπεται από τις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών (ΑΚ 178, 200, 288), οι οποίες επιβάλλουν – λόγω και της φύσεως της πιστωτικής σχέσης ως διαρκούς ενοχικής σχέσης ιδιαίτερης εμπιστοσύνης μεταξύ των συμβαλλομένων μερών – την υποχρέωση πίστης και προστασίας των εν γένει συμφερόντων των πελατών της, έτσι ώστε να αποφεύγεται κάθε υπέρμετρα επαχθής συνέπεια, ικανή να επιφέρει βλάβη στους πιστούχους. Έτσι, λοιπόν, σε περίπτωση δυσχέρειας εκπλήρωσης της παροχής, λόγω οικονομικής αδυναμίας του οφειλέτη που υπερβαίνει τα όρια της αντοχής αυτού, η καλόπιστη εκπλήρωση της παροχής επιβάλει στη δανείστρια τράπεζα την υποχρέωση να ανεχθεί απόκλιση από τα συμφωνηθέντα και εύλογη καθυστέρηση, κυρίως δε όταν πρόκειται για προσωρινή αδυναμία και η αξίωση της εκτέλεσης της παροχής επιφέρει την πλήρη οικονομική καταστροφή του…